Ovako je o prijateljstvu govorio Meša Selimović, a prva prijateljstva se rađaju upravo u školi.
Mehmed Meša Selimović je rođen u Tuzli 1910. godine.
Nakon završenih studija na Filozofskom fakultetu u Beogradu, do početka Drugog svjetskog rata, radio je kao profesor gimnazije u rodnom gradu.
Do kraja rata je učestvovao u borbi protiv okupatora.
Poslije rata jedno vrijeme je radio kao univerzitetski profesor u Sarajevu.
Potom obavlja niz dužnosti u kulturi ( bio je direktor Bosna – filma, direktor Narodnog pozorišta i konačno glavni i odgovorni urednik u Izdavačkom preduzeću „ Svjetost“ u Sarajevu.
Zbog sukoba sa tadašnjim rukovodstvom u BiH prelazi u Beograd, gdje nastavlja sa objavljivanjem svojih djela.
Bio je prozaist raznovrsne tematske i žanrovske orijentacije.
Književnim radom je počeo da se bavi relativno kasno, prvo sa ratnom tematikom, a potom je svoj literarni rad usredsredio na univerzalne teme: čovjek, njegova egzistencija i sudbina. NJegov književni opus je veliki i obuhvata zbirke pripovijedaka: „ Prva četa“ i „ Tuđa zemlja“, zatim romane „ Tišine“; „ Magla i mjesečina“; „ Derviš i smrt“; „ Tvrđava“ i „ Ostrvo“. Objavio je eseje „ Za i protiv Vuka“ i „ Eseji i ogledi“.
NJegov autobiografski spis „ Sjećanja“ govori o piščevom životu, književnom radu i nekim književnim i kulturnim događajima i ličnostima.
Veoma značajan roman je „Tvrađava“, a puni uspjeh postigao je romanom „ Derviš i smrt“.
Meša Selimović je umro 1982. godine u Beogradu.
